Sır-7 Tören Şiiri - Murat Haliloğlu

Kafamı kaldırdım… Delindi gökler;
Sonu gelmeyen bir yağmur bastırdı…
Secdeye yattı kalpteki melekler;
Gökleri ağlatan, bir derin sırdı…

Secdeye kapandım aşkı özlerim;
Rahmetle kör oldu yorgun gözlerim,
Sevdaya hasret yürürken dizlerim,
Bir çukurda beni sevdan ısırdı…

Belimi kırdı bir vicdansız avcı,
İftiralar kustu bedensiz savcı,
Ruh evhamında dinmeyen bu sancı;
Ta hilkatten o müjdeye hazırdı…

...

Yağdı bu kör yere zehirden yağmur;
Dermansız yarayla geldim dünyaya…
Bedenim, çileyle yoğurulmuş hamur,
Bir sevda içinde tutacak maya…

Misakın ruhunu görmek meselem;
Hayatım esrarın hasta yüzünde;
Belirsiz müjdede tek dostum elem,
Can suyu bulur gönlüm hüzünde…

Çöktü ayağımın altından toprak,
Tufanın dili, göğsümü yaladı…
Yokluk bir köşede beni kıskıvrak;
Bir kuş gibi boynumdan yakaladı…

Bu hayal âleminde tutuşan sur,
Şükür sunuyor bir güzel müjdeye…
O elmas gözlerde hayat muştusu,
Kendini vuruyor keskin badeye…

(Nisan 2014)