Sır Şiiri - Hüseyin Muşmal

Sır
Sırrına ermeden ömrün, hayatın,
Güz gelmeden hazan girdi bağıma,
Bilmeden tadını keyfin, rahatın,
Kış gelmeden karlar yağdı dağıma.

Yanlışlarım, doğrularım çok oldu,
Aç iken de karınlarım tok oldu,
Genç yaşımda emeklerim yok oldu,
Yaz gelmeden bir kez gençlik çağıma.

Kimse bilmez, kim bilsin ki içini,
Lokman gelse belki derim üçünü,
Hangi mahkûm kabul eder suçunu,
Af gelmeden cellât girdi sağıma.

Ya erkendi, ya da ben hep geç kaldım,
Bilmiyorum hangisinden ders aldım,
Kazancımdan, emeğimden ben çaldım,
Yar gelmeden bir har düştü ağıma.

Kimin derdi oldu ise yetiştim,
İhmal ettim, kendim ile çatıştım,
“Yapma” dedi Eşref ile atıştım,
Gül gelmeden incir dikti bağıma.