Konuş benimle korkutma beni
Susunca yıldızlar söndü sanki
Karanlık nedir bilmezdim
Bugün öğrendim
Gül ki karanlığı unutayım
Korku değil bu
Karanlıktan korkmuyorum!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bir insanın en büyük kaybı, bir başkasının eline verdiği mutluluğu geri alma çabasıdır.
Mutluluk ve aydınlık kişinin kendisi değilse, neye yarar ışık?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta