Sessizliğin mahmurluğu içine çeker ruhumu
Sensizliğin alaca karanlığında kaybolurum
Issız harabelerden farkı kalmaz bedenimin
Yolcusuz istasyonlara benzerim sevgilim
Zamanın nedensizliğinde kör olur, dururum
Yollar uzar, ucu bucağı göremez olurum
Şair resmedebilir mi, renklerle güzelliğini
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta