Şimdi ayrılmak zamanı
O eski ve kırılgan asana yaslanarak
Bir kulak tınısı karşısında ezik kalmış
Miras diye bıraktığın anıları
O esmer ve beyaz sakallı adama emanet ettim
Adına sen dedim, adına sır
Bir garip çocukluk yarası taşırım dirseklerimde
Düşlerimde ise lacivert selvi ağaçlarından örme bir orman
Karanlık özgürlüğüme koşuyorum
Seni ardımda bırakmadan.
Hasan Tay
Kayıt Tarihi : 29.11.2021 09:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
...
![Hasan Tay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/29/sir-607.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!