Sır! Şiiri - Emsal Toprak

SIR!
Bir söz söyle hiç söylenmemiş olsun
Aklım ve ruhum bu sözle dolsun
Bir sen kal bende! Her çiçek solsun
Toprağın toprağıma karıştığında

Önünde arkasında kimi bekledin
Kapılar açıldığında kim olsun dedin
Acep kimin yerine, kimi yeğledin
Sevdiklerin birbiriyle yarıştığında

Olgunlaşıyor meyveler bahara yaza
Bölünürmüş sevgiler oğula kıza
Sevginin en yücesi gider sonsuza
Bülbül gülü ile barıştığında

Tek gerçeği gör gerisi yalan
Gözleri açık ve arkada kalan
Kanadı kırık kuşla, yaralı ceylan
Kavilleri gökkubeye eriştiğinde

Kalpten kalbe giden yollar var denir
Gönüller ruhlar aleminde eylenir
Gelir vakit, söylenecek sözler söylenir
Kalpler gizli yolda görüştüğünde...
E.TOPRAK...