Sır Şiiri - Dilan Gürbüz

Binlerce dil bilsem neye yarar,
adını bilmezken.
Tüm dünyayı gören gözlerim
ona rastlamadı bir tek.
Söyleseler bir kez neydi adı,
hangi rüzgarla esti.
Nerde kaybettim ben onu, nerede bulmuştum.
Tanrı biliyor ya bir ateşti o,
ben ise suyuna tutuşmuştum.
Karanlıkta parlıyordu yüzü,
nasıl unutabilirim...
Bir yıldızdı sanki;
gecenin ellerinde,
birinin dileğiydi fikrimce
zamanı geldiğinde,kayıp gidicekti.
Bir tablonun gizemi gibiydi gözleri ,
hüzünlü sözler dökülürdü dilinden.
Herkes bilir, susardı.
Sır gibiydi adı,
yüzyıllardır söylenmeyen.