Gökyüzünde hafi, vasi deniz var,
Uçar durur havalarda görünmez,
Bunlar sırdaş rüzgarla beraber,
Her dem gözü yerde, ama görünmez.
Gün olur uzağa, gider toz olur,
Küs gibi ayrılık, uzun sürebilir,
Kurur yerler nebat lar ölebilir,
Toprak, artik yeşile, bürünemez.
Rüzgâr hemen havayı karıştırır,
Gök çatlar bağırır, şimşekler şakır,
Gözyaşı bulutun, toprağa düşer,
Kabartır toprağı o hiç erinmez.
Buna,ençok toprak ana sevinir,
Yoksa içindekiler ölecektir,
Yumuşak duygularla her şey düzelir,
Tabiatta her şey, Halik i unutmaz.
+++++
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 22:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/11/sir-550.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!