Sır Şiiri - Şair Neslihan

Kelebeklerin alaca sırlarını
bıraktığı gibi gecenin karanlığına
Mutluluk kırıntıları düşüyordu
Bakışlarının değdiği yere

Tüm servetlerinden arınıp
sahte hayallerin
ardından 'mutluluk kırıntıları'
doldurdum ceplerime.

Yorgun argın,
beş parasız döndüğümde evime
soframda onu böldüm çocuklara
yıllarca ekmek diye.

Sıkıntılıydı zamanlar
Bunalmıştın.
Yoldaki gözlerine
onu getirdim müjde diye.

Onu böldüm
onunla dayandım hayata
dardaydım
ona sarıldım yokluğunda
Ya sabır diye.

Bitmedi tükenmedi yinede
geriye kalanlarla
koskoca bir dünya kurdum
Yalnızca ikimize.