yalnızlığın en zengini1957
su birkez düştümü toprağa
can gibi sır olur kaybolur gider
aradığın zaman bir yok olmuşu
buhar olmuş bulutlara göz düşer
damla damla yaşların ardında düş
akar geçer bir yalanın hikayesi
toprakla suyun buluşması gibi
sen vardın bu hikayede bir iki sayfa
onlarda vardılar şimdi bir hatıra
yazarken kalem bitecek son nokta
o başlayacak ardından yazmaya
su düştümü birkez toprağa dönmez
ellerin koşsada peşinden bir çamur
sayfa sayfa hikayeden arta kalan
bir müzik kulaklarında seni alır gider
rüya aleminde dönersin yıllarca geriye
gözlerinde nem boş boş bakarken
gidersin herkezin yolunda sessiz
karışıp topraga aglayamadığın yıllara
Kayıt Tarihi : 31.10.2010 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)