Sır... Şiiri - Dinmez Er

Neden hep beni zora koşar bu hayat?
İmkânsız olan ne varsa karşıma diker
Neden soru cümleleriyle yazarım şiirleri?
Hayat denen bu yolda yarıyı çoktan geçtim
Kırk otuza çıktı yaşım sırrına eremedim.

Sana rast gelişim geliyor gözlerimin önüne
“ Ne zamandı? ” diye mi sordunuz.
Ne fark eder? / Üç yıl olmuş.
Yok, biraz daha fazla…
Mermer kesilmiştim saatlerce
Kanım ısınıp kendime geldiğimde
Cam fanusun içine koymuştum seni
Sana kimseler dokunmasın diye
Benden öte kimseler göremesinler diye
Sis bulutçukları davet etmiştim fanusun içine
Yasakçılığın dik alası bu dersiniz belki
Bence, yasak bir sevdanın ilk belirtileri
Asırlara gömülecek bir aşkın ilk adımları idi
Yüz yıllar öncesinden yazılmıştı yazım
Adına yazacağım seni anlatacak şiirler gibi

Ne duvarlar ördüler aramıza Çin Seddi misali
Akla gelmedik engeller, barikatlar yollara
Sana ulaşmak, seni kucaklamak
Kollarımla sarmak, koynunda uyumak
Ham bir hayalden başka şey değildi o zaman
Yerini, yurdunu bilsem de şimdi
Duvarlar yıkılmış, engeller kalkmışta olsa
Yine de gelemiyorum yanına
Saramıyorum seni yar diye…/ Neden?
İşte, yine bir soru kelimesi
Ne sen geliyorsun
Ne bana gel diyorsun.
Davetsiz bekletiyorsun kaçtır. / Karakışlarda
Kalemimde sonunda açtı isyan bayrağını
Usandı sorgulu şiirler yazmaktan belli
Sayfalara döşemekten düşlerle özlemleri
Bi gel de n’olur yar!
N’olur bi gel de hele…
Toplayıp çulumu
Alayım azığımı, bastonumu
Düşeyim yollarına yar!
Hayat denen bu yolda yarıyı çoktan geçtim.
Kırk otuza çıktı yaşım ben bu sırra eremedim.

Dinmez ER / Çeşme / 2011. 08. 12 /