.. Sır.. Şiiri - Gökçe Çora

Işıksız sabahlarım, solgun akşam üstlerim var,
Terk-i hüsranın izdüşümünden sonra..
Her şey aynı, her şey!
Hayata bakışım, bakmayışım,
Umutlarım, umursamadıklarım..
Onlar bile aynı!

Eksik bir tek..
Bir tek inancım terk etti beni..

Ben aynıyken,
Hayat aynıyken,
Her şey aynıyken,
Ne kocaman bir boşluk inanmanın yokluğu,
Tanımsız!

Bir zamanlar bir anlamı olduğuna inandıklarımın,
Bomboş
Ve
Yalan
Ve aslında
Hiç olduğunu gördüm ben!

Tanım aramanın tanımsızlığı,
Yok olanın kimliksizliği,
Varolduğuna inanmanın hayal kırıkılığı atakta yine...

Bir kalbin acısını ne kadar yazar insan! !

Kalemler, kağıtlar ve o acıyan kalp bile bir dur demez mi buna...
Yüreğinden akan kurumaya yüz tutmuş yaşları kelime kelime işleyen,
Sızlayan o yaranın sahibine üzülmez mi kimse..

Gerçek mi bu!
Gerçek bu kadar kara mı!

Oraya buraya karalamaktan,
Artık kararan heveslerimi,
Yorgunum...

Haykırıyorum!

Bembeyaz umutlar arıyorum yine..
Kırmızı heyecanlar..
Papatyaları gördüğüm yazlar yine..
Yağmurları sevdiğim kışlar..
Gerçek olan gülümsemeler yine..
Her nefes alışımı yaşamanın hevesi bileceğim bir hayat..

-Atılacak o yepyeni adımın sırrını bir bilen var mı paylaşacak-...