Sır Şiiri - Deniz Derya Keskin

Gecenin karası mıydı o gözlerine çöken
Bir elin saçlarında telaşlı ve yorgun
Öylece bakıyordun ya yüzüme
Günâhın dizlerine vurmuş titrerken

Şimdi yüzünde bir zamanlar bende olan aynı bakış var
Veda gözlerimden süzülürken, akan her yaş için dokunduğun dudakların mıydı?
Yüreğimin bu denli senden gidememesine sebep
Susma hadi anlat dedim.
Sustun sen

Biliyorum kaç iklim değiştirdi bu şehir
Seninle birlikte kaç kimlik giyindi
Ve kaç kelebek kokusu sindi dudaklarına gölgeleri aramıza giren

Ve sen şimdi
Biriktirdiğim tüm sevdamı bırakırken
Kovaladığın bu kentin ucuz parfüm kokan kaldırımlarına
Dokunmamı mı istersin hala…

Bilmem farkında mısın sevgili
Seni bu denli nefret edercesine severken hala
Yarattığın girdaplarında ne denli boğulduğumu (niçin) görmezsin…
Tutarsız bir rüzgâr gibi eserken üzerime
Mevsimsiz bir yürek bıraktığını bilmez misin?

Herkesin gözlerinde bir sır vardır
Kimisi ışıkta kimisi karanlıkta okunur…
Ki; sırlarını okudum

Sanırım bugün bu yüzden ikimizde öldük…

12 eylül