Sır Şiiri - Erdal Yalçın

henüz kutsal kitaplara gölgesi düşmemiş satırları bilen,
o mübarek soyun son yaşayanı
günahlarının, hatırlatıcı bir cezası olarak,
o günahı işleyenin, cezasını bedeninde taşıyacağı,
ve acılar ülkesine sürgüne gönderileceği güne kadar...
ayın yüzü binlerce kez şekil değiştirdi....
ve binlerce defa kıyametler koptu yeryüzünde...
hükümdarların başını yiyen...
bu yüzden olsa gerek
yüreklerin birleşerek
sisli ruhların tanış çıkması
ve aynı günahın parçası olup olmadıklarını bulmaya çalışmaları...
yaşanmış en güzel sevdaların saygı gördüğü
ve aşkın yüzünün kirletilmediği aydınlık dönemlerde
kutsal mekanların ceviz oymalı görkemli kapılarına günahı işlenmemiş
ve iç duvarlarına korkunç çizimlerle tasvir edilmemiş şehirlerin
ışık girmemiş sokaklarında yaşadıklarının,
bütün bedeninde acılarla inlemesi,
ve ruhunun bedeninden çekilişi gibiydi, yaşamdan aşırdıkları...
beni arama ruhumun parçası...
çünkü sana verecek sırlarım yok
kutsal kitapların bana öğrettiklerinden gayrı...
erdal yalçın