sırrını bilmezler,
el değmemiş hayallerin, gün görmemiş umutların...
sırrını bilmezler,
yaşanmışlıkların boşlukta uçuşan zerreciklerinin...
ben bilirim,
sevda denilen ironinin en çok acıtan yerini...
ben bilirim,
sanrıların, yanılmışlıkların sezilmez gerçekliklerini...
ve ben bilirim,
kehanet gerekmez görmek için,
günbe gün donuklaşan evrenin, aslında miladımın yeni evresi olduğunu...
ve yalnızca ben bilirim,
Nirvana'dan tepetaklak,
yakasında asılı kaldığım ellerimle,
hayallerin peşine düştüğümü...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şiirimsi Adam](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/10/sir-244.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!