Sır Şiiri - Arif Emrah Toyoğlu

Bir an için dert ile dertleştim
Anladım ki derdi benden fazla
Bir umut için birazcık destim
Yanan yüreğim kaplandı buzla

Öz sır gerçeği bilmektedir ki
Ölümden evveli bilemezsin
Mezarında sızlarsın ebedi
Yanar da kimseye diyemezsin

Öyle ki sen bu sırra masharsın
Acep niçin yaran hala diri?
Bu dert ile yananı anlarsın
Söyle sırrı bilen var mı biri?

İnsan, sus hele nedir acelen
Sana düşen beklemek sabırla
Bir gün elbet ki susacak beden
O an tanışır muamma sırla...