Sır Şiiri - Hacı Aksan

Bir kitap senden söz etmeli elbette.
Ama gözlerinden değil.
Saçlarından da,
Mutlu kişi teni teninden de.
Gözlerin, saçların, tenin
Utangaç gözeneğinde kalmalı yüreğimin,
Kendime söz etmeliyim
Ve karşıma geçip dinlemeliyim,
Masal dinlediğindeki esrikliğinle.

Yine de bir kitap senden söz etmeli.
Mesela gördüğün gücümden çokça söz etmeli;
Sonundaysa gücün,
Aslında korkulardan beslendiği,
Korkuldukça daha güçlü durulduğu
Kalın puntolarla eklenmeli.

Bilmiyorum,
Yüzüne düşen saç telinin
Yüzünü bölmesinden mi öfkelenirim,
Yoksa saçlarının asi durmuşluğunun
Bir tel eksilmesine mi üzülürüm,
Ama bunu zaten anlatmamalı.
Bu, yüreğimin utangaç gözeneğinde
Kendime, masalsı dinleteceğim
Bir yalnız gece güzellemesi olmalı.

Etraflıca bir savaş bu,
Şuursuzca yıkıp geçmektesin içimi;
Muhteşem, yıkılışım
Ve bunu görmeyeceksin.
Bakmamaya sen, göstermemeye ben
Birbirimizin başı üzerine yemin etmişiz
Birbirimizden habersizce.

Gözlerin, saçların ve tenin
Bencilce kendime anlatacağım olmalı
Ve bir kitapta bencilce seni,
Sendeki,
Aslında korkularımın
Ters sırlandırılmış kör bir aynadaki
Yansıması gücümü anlatmalı.
Anlatmalı ki bilinsin
Ne yaman ateşin
Ne yaman sularla dalaştığı…