tıkanıyor hüznünüm aşka çalan mavisi
ben sanki kimse değil gibi yürüyorum kaldırımlarda
ayaklarıma vurulan prangaları tarihin
geliyor doymak bilmez pençeleriyle üstüme
karanlığa daha çok küfrediyorum daha çok
anlaşılsın istiyorum yalanların dünyası
suskunluğum yüzünden mi başıma gelenler
bildiğim her şeyi bağırmadığım için mi tersine dönüyor dünya
çirkinim biliyorum ve en çok ben kirletiyorum dünyayı
tarihin en kafir ve en acımasız çocuğu bildim kendimi
ölümle bir anlaşma ya
..........
..........
Kayıt Tarihi : 23.8.2002 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!