Sır Şiiri - Hasan Hüseyin Kaynak

Bir sırsın sen içimde sakladığım
Bir sözsün en mahrem bildiğim
Zaman zaman kendimle aynada
Gözlerden uzak bir köşede dertleştiğim.

Sen bir destansın,bir şiirsin
Dağarcığımda saklı bir yerlerdesin
An olur gökyüzüne -bulutlara –uçarsın
Bazen de nazlı nazlı gönlüme gelirsin.

Tutamam seni bir şimşek gibi
Kaybolur usulca yücelere sığınırsın
Alır beni bir çıkmaza hapsedersin
Ve aklımı çeler kendine aşık edersin.

Gece karanlığında bir karınca misali
Bir su sesinin şırıltısında seni dinlemeli
Bütün kainat susmalı sadece senin sesin gelmeli
Koşmalı atlar su gibi sonsuzluğa kıvrılmalı.

Bir bahar şarkısı olmalısın sen
Dudaklardan hiçbir an düşmeyen
Işıklar saçmalısın etrafa renga renk
Dağlarda el değmemiş bir çiçek …

Seninle vurgun yedim çıkmaz düşlerde
Baharlar topladım umut vaat eden gözlerinde
Yol verin yüce dağlar,kesmeyin yolumuzu!
Güvercinler uçsun yeniden dünyamıza.

Senin hicranınla vuslatı arzular bu gönül
Ne olursun artık şu gönlüme bir gül
Gönlümdeki hiç bitmeyen bir sır
İlkbaharda yağan bir yağmur.