Sır Şiiri - Özcan Ünlü

SıR

En son kuşlarla konuşuyorum, geceye dönerken
Çatılarda tüneyen seslere bakıp...
Ellerinde uyanacak dudaklarını düşlüyorum
Üflüyorum gecenin gaz lambasına
Parmaklarını öpüyorum...

Gidiyorsun...
Susuyor ve gidiyorsun...
İmece topluyorum, ipini çekmek için gecenin
Güneş ne çok uzakta,
Ne çok yakında gece....

Savaşa giden askerler anlar beni,
Yattığım sensizlik siperinde.
Ve kör kuyularda büyürken karanlıklar,
Zehirli sarmaşıklar dolanır dilime...

Bir sürgünü yaşıyorum,
Sıkıyorum yumruklarımı,
Taze aşklar geliyor her sabah güneşle yâr...
Hepsi günahtan uzak,
Ve yakın sesin kadar yüreğime....

Sen dinç zamanlarımın korkusuz rengi,
Günü gülistana çeviren sırsın
Tılsımın satılmaz hiçbir pazarda,
Öpersin güneşi uyandırırsın,
Her sabah isyanımı dindiren sırsın....

Özcan ÜNLÜ