Sır Şiiri - Ekrem Bozkurt

Sır…dediğin,bedenle bir…gitmeli…
Kaçmamalı…dudakları açık bulup; ağızdan…
Üzerini kara toprak örtmeli…
Güneş yüzü görmemeli…temmuzdan…

Sır,dediğin…gönülde unutulmalı…
Köşe bucak saklanmalı…
Acayip,utangaç olmalı…
Kimseye görünmemeli…
Belki, çarşaf bile giymeli…
Öyle ya…günaha girmemeli…

Sır dediğin…bir emanet…
Emanete hıyanet etmemeli…

Sır dediğin…haraç mezat satılmamalı…
İyi günde kötü günde
Aynı terane olmalı…

Sır dediğin, çelik kasaya konup…
Hırsız bile, kolay kolay ulaşmamalı…

Sır dediğin…saklanınca
Giriş kapısı unutulmalı
‘’Açıl susam’’larla… açılmamalı…

Sır dediğin…yürekte…sır, olmalı…

İzmir-Ağustos-2006