Sır Şiiri - Çiselerken Yağmurlar

SIR
olesiye icimde sakladim seni
kimse duymasin, ormesin diye
kimsecikler sana dokunup zarar vermesin diye
oylesine sevdim ki seni,
ben bile dokunamadim sana
hatta cok israr ettim kendime
ondan uzak dur, dur ki
o da uzulmesin diye
ama nafile
oyle bir yurek, oyle bir beden yarattin ki sen
her yanim seni ariyor,
her an seni dusunuyor
yesil gozlerdeki o muthis sizi
iste o an geliyor aklima
derin derin bakisin ve nefesim kesiliyor
o anda hersey duruyor
yasam sen oluveriyor birden
benden kendini mahrum et
uzak ol, ben yapamiyorum
bu cok acitiyor
her konusmamizda ve karsilasmamizda
sen anlatiyorsun ben seni izliyorum
oylesine dikkat ediyorum ki
bir tek kelimeni, bir tek anini kacirmayayim diye
kacirirsam sen yokken hatilayamam diye
bilme, tanima ve beni gorme
imkansizin insaniyim ben
yaram cok agir, kaldiramazsin
sana soyleyecegim senden habersiz, sadece kendi kendime
ben seni cok seviyorum...