Sır-10 Son Şiiri - Murat Haliloğlu

Tecrübe ettim… Senden başka bir yol yok imiş;
Sevdanın elinde yanmak isteyen çok imiş…
Bu diken dolu yollara tek başıma girdim…
Kirpiklerin diken ve bakışların ok imiş…
Yollarıma çelikten bir set çekti de Allah,
Bu duvarın kapısı çok, çıkışı tek imiş…
Bir günaha girdim, söndürüldü güneşim;
O kara gözlerin, karanlıklarda ak imiş…
Bu ifritten sükût içinde çınlayan sesin,
Gönül telinde tek, gönül elinde tok imiş…
-Rota-
Bomboş çıktım yola… Yönümü sana çevirdim…
Beni soran elçiye, sana selam verdirdim…
Senden mahrum kalmış olan bu sarhoş başımı,
Meşkin ile sema-i tabiata erdirdim…

Başımı öne eğdim… Elimi sarıyor cep;
Gözlerimi yakan nur, yüzüme vuruyor hep…
Senden midir ölüm, sevda, nur ve fani hayat?
Öyleyse eğer, edep bize Allah’ım; edep!

Nurani bir ezgidir gönlümde manan benim…
Hilkat-i Hakiki’ne manadır sevdan benim…
Başıma Kafdağı’ndan ağır gelen bu canı…
Bütün yollar boyunca, sana taşıyan benim…

Sevdanın tanımı boşuna yanmaksa eğer,
Ben senin aşkınla boşa yanmamışım meğer…
Bütün bir dünyayı tek başıma talan etsem;
Ve bin canımı versem, bir çift gözüne, değer…
(13 Kasım 2014)