“bizi hasret koyan kavim kardaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm”
Bu yollar ne kadar da uzun böyle. Git git bitmiyor. Gözümü kapatıyorum, açıyorum, şeritleri sayıyorum, saate bakıyorum. Geçmiyor zaman.
Ne çok hayal kuruyorum böyle zamanlarda. Başı sonu belli değil. Pembe panjurlu evlerde hazırlanmış akşam yemekleri. Çoluk çocuk kalabalık olsak.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
paylaşımınız için teşekkürler, keyifle okudum
Güzel yazı. Sizin hayattan beklentileriniz, size göre kalmamış gibi görünsede, hayatın sizden beklentileri olduğu gerçeklerini göz ardı etmemelisiniz. Sizi sevenlerin olduğunu ve onların size ihtiyaç duyduğunu unutmayın...
Tebrikler, yazı güzeldi.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta