Siqar Şiiri - Sevinc Arzulu

Senin çekdiyin siqar
helede tüstülenir,
Hesretin soyuğundan
donan deli üreyim
közünden istilenir.
Ağ siqar, boz külqabı...
Bir-biriyle uyuşmur.
Siqarının tüstüsü ahım ile qovuşmur.

Sen siqarı çekirsen,
Men içimi çekirem.
Sen külünü tökürsen,
Derdden yere çökürem.

Siqarının tüstüsü burum-burum burulur,
O tüstünün içinde yas mağarı qurulur.
Tenha qalan qebrime,
Özüme ağlayıram.
Neçe illik sebrime,
Dözüme ağlayıram.
Menem yas meclisinin,
Quran oxuyanı da.
Bahar çiçeklerinden
Mezar üste qoymaqçun
Çeleng toxuyanı da.

Bir siqarın tüstüsü,
Meni hara apardı.
Xeyalımı uçurdub,
üreyimi qopardı.

Sen siqara çekirsen,
Men derdimi çekirem.
Qemin bitdiyi yerde
Siqaretin külünü
Ayağımla ekirem.