Siper Şiiri - Deniz Ercivan

“Öylece kalabilirdim ben burada”

Mesela bir taş daha atabilirdim gecenin ortasına
O kargaşada nefesini tutar ayna
Karanlık kendi nabzını yoklardı

Kendime dair uzun cümleler de kurabilirdim
Her şey ve tüm manaların kıyısı yayvan kalırdı
Sonra ceplerimi virgüllerle
Bir nokta ile adımı
Ezebilirdim de tüm imla kurallarını

Yani ellerimle öylece başbaşa
Uzun uzun kalabilirdim de ben burada

Ama çıkıp gidebilirdim de bir hikayeden
Suskun ve muğlak bir kederle...

Parmak uçlarıma ne kadar bassam
Göğe yetişemezdi boyum
Ve bilirdim...
Çokça karıştırırdı uzun oturmalar
Yanağımı tutan o hüzün nehrini

Üç nokta da ekebilirdim bir saksıya,
Bir saksı bekleyiş ,
Sabır derdim diğerine
Fidan koyardım belki de bir hikayenin tekrar adını

Ve ağır ağır hazırlanmış olurdu gözlerim
Yeniden bir derin boşluğa

Kirpiklerimi kısacık da kesebilirdim
Bir nebze ışık için
Ki bilmeseydim eğer
İçime daha fazla toz yürüyeceğini
Kısacık da kesebilirdim kirpiklerimi
Hatta her gece diplerini
Bol hint yağıyla da besleyebilirdim

Giremezdi bir daha
Gözlerime hiç gece de..