Çoğu şairin başına gelir.
tanıdığı kadınlar zaman zaman
hiç olmazsa bir şiirde de kendilerini görmek isterler.
ama öyle kadınlar
ummadığı bir anda şairin
bunu öyle bir talep ederler ki
insanın gülesi gelir! ..
Herhalde can isteyince çevrilip, açılan
musluk mu zannederler bunu ne? !
İki kere yanına oturup, 3-5 laf etti diye
şarıl-şarıl aksaydı bu musluklar
ne su parası yetişirdi, ne de derman kalırdı şairde!
O musluk öyle 2 lafla çalışmaz hem.
Kadın kişi ya tanrıça güzelliğinde olmalı
ya anlamlı bakmalı
ya da dışını bırak, içi güzel olmalı
belki yüreğindeki kuyu çok derin
belki gönlü hangar gibi geniş, ya da bir oda kadar dar
yürüyüşündeki o salınma canları yakan...
ama hiç gerek yok ki endişeye aslında!
şair zaten aklına dolanan
ruhunu köle eden kadını er geç düşürür
döker kağıtlara, dizelere...
bu onun borcu...
(Ekim 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 4.10.2006 15:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!