Bir yeni yetme geldi, uluorta bakındı…
“Merhaba Ustam! ” dedi, sokuldu…
“Buyur hele! Can Evlat, candan Evlat…!
“Bi şey diyeceğim de, diyemiyorum heyhat! ”
“Sıkıntın nedir söyle,sakine al kendini, şöyle?
Yürü sözünden özüne, vuralım aynayı yüzüne…
Gücümüz yettiğinde, aklımız erdiğince…
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta