Sipan Şiiri - Mahsum Güneş Kan

Sadece yıllar mı çürüttü bizi
Rezil bir sahipsizlik!
Çık dağlara…
“ben varım” de
“biz varız”
Ama şimdi ölme
Silahsızken ölme
Pusuya düşme Sipan!
Ne olur Sipan böyle düşme Azrailin eline…
Bunlar Azrailden beter!
Rojhat ve Ronahi’ye baban öldü demişler.
Ağlamamış Rojhat
Yumruğunu sıkmış
Ağlama demiş Ronahi’ye
Bacım
Gülistanım ağlama…
Silmiş gözyaşını,
Eve koşmuşlar çantalarında “Türk” olduklarını direten kitaplara…
“nene babamız öldi mi?”
“hani bugün yarın gelecekti”
“nene babamız öldi mi?”
Ağıt yakmış anan Sipan,
Bedenindeki kurşunlara…
Sana zalimce vuranlara bir anne bedduası etmiş.
Salmış göklere…
Karın da ağlamamış
Gururluymuş
Öfkeli
…
Ağlamak bize az gelirmiş yüreğindeki sancıya
Hınca!
Zalim kurşunuyla ölme Sipan!
Böyle bırakma bizi
Sen yitirdiğimiz değil
En büyük zaferimizsin
Nur içinde uyu

21.09.2010