Bir yaz, bir eşek, yavru doğurmuştu.
Hamur’unu, eşek’le yoğurmuştu.
Sahibin ilk görene, verdi muştu.
İşte, o doğan yavru, sendin sıpa.
Doğunca, kalkıp emmeye başladın.
Çocukları, oyun’undan dışladın.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta