Sinsin Şiiri - Faruk Güney

Düzelmedi hiçbiri, ne de hiçbir şey!
Sakalımın kıvrımına takılı anılarım
Yerlerde kepaze gülüşüm
ve insanlara sövüşüm
Hey! Güven denilen şey!
Bir güvercindin, sen de kaçtın
Olsun!
Siyah ile beyazı çarptım!
Sıcak ile ayazı kırdım!
Varsın!
İçindeyim has gri tonların,
umrumda değil sıcaklığı!
Ben ki güneşi yakanım!
Sansın,
sindiğimden geri adım atıyorum
Bilsin!
Şimdiyse benliğimi ateşe verdim,
Sinsin oynuyorum!