Sinsi Düşman Şiiri - Adem Uysal

Baban kanser olmuş, yatıyor hasta,
Yakma sigarayı, söndür be usta.
Babanın ardından sen de ölüp de,
Eşini dostunu bırakma yasta.

Sigara denilen, o sinsi düşman,
Onu içen olur, sonunda pişman.
Çocukların seni örnek alıp da,
Onlar da içerse halin perişan.

Zehiri verseler, bir altın tasta,
Alıp içermiydin, cevap ver usta?
Sonradan ağlama, şimdi gülüp de,
Karar senin, özgürsün bu hususta.

Usta be ne buldun, sen bu tütünde?
Belli ki yetmiyor, bir paket günde.
Söz ver bana, son paketi alıp da,
Adam gibi, duracaksın sözünde.