Sinop sahilleri Şiiri - Selçuk Eskiçubuk

Denize bakar dı söğütlü çay bahçesi
genç, yaşlı, aşık, dertli, herkes müşterisi
otururlar bahçesinde, kimi üşüyerek kimi, doya doya
arkadaşım dı Sinop'ta o salkım söğüt

Salınırken dalların rüzgârla, dinlerdin bizleri
selamlardı seni uzaklardan gemiler
sahildeki martılar da şahitti buna
beni de alsaydın kucağına ey salkım söğüt!
Bakarken bir yüzün bana, bir yüzün de limana
ya bir öğüt ver bana, ya da dertlerimi öğüt!
ey dallarını denize sarkıtan salkım söğüt!

Gariban arkadaş sen de derdini söğüde anlat
dinlemezse ya denize at, ya da rüzgâra kat!