Mapushane duvarlarına
kulağını dayadın mı hiç?
Yankılandı mı?
Gelgeç umutların feryadı….
Diktin mi gözlerini
yumruklanmış duvarlarına?
Abanoz çalan umutlar
battı mı gözüne gözüne….
Şiirler ağıda durduğunda
Kapıda, lavabo aynası
Veya hela yanı hücre karanlığında…
Güzel olana inancın
atabildi mi halen şah damarında?
Kesebildin mi gırtlağını karabasanların
parmaklıklar ardına salınan turnalar
kurşuna dizilip
düştükçe avluda volta atanların arasına
Bak
Kanı halen orada
Ali, Seyfo
sazın telinde ağlamakta
veya
Hacer, Zeyno
Kadınlar koğuşunda
Sen insanlık ahkamıyla uzaklarda
Dokundun mu hiç
mapushanede kırmızı akan
gözyaşlarına
Kayıt Tarihi : 26.9.2017 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sinop gezip görmediğim İller arasında ve elbette görmeyi çok arzuladığım bir kent... Özellikle müzeye çevrilen ceza evini görmeyi çok isterim elbet...
Dört duvarda hürriyetin kısıtlanması, yaşarken mezara girmek gibidir... Hele ki suçsuz sebepsiz kader mahkumluğu çok ayrı bir dert ve işkence...
Birde kulun kula yaptığı işkence, baskı ve zulüm var ki o cabası...
Orada yaşlar hep akar ama kırmızı akar hemde kan kırmızı...
Şiirinizi Kutluyorum Fulya Hanım... kaleminize sağlık...
Saygıyla...
TÜM YORUMLAR (4)