Sinmiş Yağmura Toprağın Kokusu

Sinmiş yağmura toprağın kokusu
Gam tutmuş damla,ağlıyor bulut
Çorak iklim hasret yeşil göze

Kemancı yayı gibi gerilme rüzgar
Saplama hicranı çiçek kalplere
Sevgili peşinde düşe yatak,yoruldu gece

Yaşamadan boğuldu,ağlamaklı nilüfer
Bataklığın utancını sildi,güneşe dönen beyaz yüzü
Nur pırıltısını bıraktı sevenlere

Pınarıma eğildi,rengarenk düş kuşları
Salladı gece,gözlerim beşik
Uykuma vurdu,tüyü bitmemiş bin bir düşünce

Kaplar zifiri karanlık yalnız gönlü
Kalsa da önünde bir anlık zaman
Sevdiğidir gündüzde doğan güneşi

Yıldızlar serpilse de mavi karanlığa
Karakışta sevdiğine diz çöker kardelen
Karanlığın gerisinden takip eder güneş,ay yüzünü

Gözlerim düştü zemheri yollara
Ağırlaştı kirpiklerim
Kemanın gergin yayı hasret,acıtır gönlümü

Ellerimden kayar göklere sana umutlarım
Puslanır göklerin buğulu gözleri
Aydınlık doğsun maziye dönmeden sevgiler

Kırık dökük arkası yırtık olsa da anılar
Gözlerden akan her damla yazar aşkı
Bulutlansa da gökyüzü kış bekler baharı