Gözlerin sınırları kaldırılmış bir ülkeye benziyordu,
Alabildiğine uzun ve alabildiğine sonsuz.
Onlara baktıkça kayboluyordum,
Ve kendimi buluyordum koyu maviliklerinde.
Ne bir yasak vardı, ne de bir engel,
En uç noktaların dahil, sınır koymadan,
Sevgilice, kadersizce ve çıkarsızca doyasıya sevilebiliyordu.
Ve saçların olanca asilliğiyle dalgalanıyordu,
Sen,
Sen sevmeyi biliyordun sevgili,
Sen doyasıya sevişmeyi, yaşamayı ve vakta gelince,
Sessizce çekip gitmeyi biliyordun.
Özgürlükler içindeyken şimdi senin esirin oldum,
Ve esaretine bağlandım,
Sen adını yüreğe kazımasını biliyor ve başarıyordun.
Ve zamanı gelince sessizce çekip gitmesinide çok iyi biliyordun.
Saçların, başımda dalgalanan bayragım,
Gözlerinde ki ışık en önemli parolam,
Dilindeki sözcükler en güzel marşım,
Ve seni seviyorum deyişin herşeyimdi...
Kayıt Tarihi : 16.6.2012 15:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!