Sınırsız sınıfsız veren şu toprak,
Verdiğini alır misli misline.
Bu gün yeşim yeşeren yaprak,
Güz gelince döner kendi aslına.
Aşk ile kemale vasıl oldun mu?
Ateşten gül alıp varsıl oldun mu?
Bedenden sıyrılıp asıl oldun mu?
İşte geldin tövbe esef faslına.
Kavga geçeğendir, sevda süreğen.
Terin deniz koksun, elin fesleğen.
Bir şiir ol yârin gönlüne değen;
Bülbül konmuş gibi gülün dalına.
26 03 2017
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 27.3.2017 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!