Sınırsız Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kim arar, kim sorar benim gibi garibi?
Kim bekler akşam karanlıklarında yollarını,
Kim bir yudum sevgi besler,
Kim merak eder çektiği çileleri,
Sen bile arayıp sormadıktan sonra
Bildim bileli.

Tek yoldaşım uzak yıldızlar,
Tek yoldaşım karanlıklarım,
Karanlıklarıma yağan yağmurlarım,
Çilelerim,
Avuçları bomboş duran nasibim,
Habire sızlanıp duran yaralı yüreğim,
Nereye gideceklerini bilemeyen ayaklarım,
Bu yıldızlar boynu bükük kalırlar bensizlikte,
Bu yağmurlar beni beklerler yağmak için,
Beni bekler bu rüzgarlar esmeye,
Bu ayaklarım, bu çilelerim, bu nasibim beni bekler,
Zira; karasevdayı bende görüp
Öğrenecekler.

Sevgime karşılık beklemekten utanıyorum, anam-babam,
Utanıyorum verileceği almaktan,
Benim sevgim işte böyle bir sevgi;
Karşılıksız,
Çileli, şikayetsiz,
Yaralı, dilsiz,
Canlı, cansız,
Gönlüm öyle bir sıkışmış ki karasevdaya;
Sınırsız.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 81-82/100)