Sınırların Ötesinde Şiiri - Oğuz Özyurt

Sınırlarımı bilirim,
Bilmesine de,
Bir de sınırsızlık olmasa,
Ne dert kalırdı ne tasa...

Yaşamın tüm çıplaklığında,
Yalın ve gerçek,
Sakin ve kararlı yürürken menzile,
Bir el uzanıp tutsa,
Gel kardeşim, dostum dese...

Mana yolculuğunda beraber,
Kardeşce, omuz omuza...
Belki ağlayan sensin,
Süzülen gözyaşı ben...
Yüzünde beliren tebessüm,
Yeni bir nefes,

Günaydın gökyüzü,
Yaşamın kıyılarında gezerken,
Gördüğüm düş..
Dağılarak evrenin dört köşesine,
Sessiz, derinden...
Gider Taa ki ufka kadar,
Kimbilir, belki de,
Ötesine...