Sınırları Zorlamak Şiiri - Tuğba Uzüğüten

Sürgün yürek asırlık zindanlardan yorgun ruhunu dinlemekte
Acıların en kuytusunda başkaldırmalar koyu gri
Ya ölmeli, ya...
Ah sen başımı alıp kaçtığım dağlara vurduğum savrulduğum
Ne zor bilir misin yasaklarında boğulmak
Boynuna ilmek geçirilmiş duygularının izini sürmek sonra...
Sınırlarını zorlayan bir yoksunlukta kaybetmek hayallerini
Ve sana ertelenmek sonsuzluğa dek...
Nedensiz kayboluşlarda bulduğun keşkelere takılı kalmak
Kelimelerden ayıkladıklarınla bile acını anlatamamak
Mekandan mekana sürüdüğün bedeninden
Çıkaramadıkça yüreğini ölümlerden döndürmek
Kaçırmamak için aklını acıdan; bahanelere sığınmak...
Ne son olacak bu hikayede ne de bir başlangıç hatırlanan
Yaşamın hazin köşe başlarında can bulan özlemlere rağmen
Direnmekten öte yol olmadığını bile bile yaşamaya çalışmak gibisin...