Koyver güvercinleri, dalgalansın kanatlari semada,
Bırak uçurtmaları, dans etsin kuyruğu bulutla.
Geçsin tüm sınırları idraki olmayan mahkumlar,
Kuş, börtü, böcek...
Sığmasın toprağa gezsin kıtadan kıtaya,
Özgü olsun, fütursuz kalsın, mutlu yaşasın.
Biz verelim vatan mücadelesini
Biz savaşalım.
Çizelim sınırları, kaleleri, kuleleri...
Biz istemeyelim insanları; o ülkede, bu şehirde, şu köyde
Yapalım tüm insansızlıkları ve insafsızlıkları.
Neden mi;
Çünkü biz en zeki ve de
En akıllıyız..!
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Muçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/10/sinirlar-icinde-ozgurluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!