Sınırlar Şiiri - Oktay Kavaz

Ruhum hançerli senin ruhuna
Kalbim vurgun senin kalbine
Aynı bir kuyruk gibiyim
Peşinde dolaşan bir divaneyim.

Aramızda kötücül sınırlar.
Sanrılarım sınırların sana acı vermesindendir.
İnsanlar, is kokulu metropol ve daha niceleri..
Aramıza giren bir cehhenem gibi.

Ben senin sinene ulaşacaksam eğer.
Cehennemde yanıp kavrulmuya razıyım.
Gülüşünde sonsuzlaşacaksam eğer.
zehir-alud suyundan içmeye razıyım.

Sen oyunu seversin de aşkbazi değil mi?
Bezm-i aşk'da kendi oyunumuzu yaratalım
Aynı doğanın ve Allah'ın bizi oluşturduğu gibi.
Oyun olan hayatta oyunumuzu yaratalım ver kalbini.

Gurursuzum biliyorum.
Normalde gerçekten çok gururlu bir insanım.
Aslı sevmeseydi şirini, şirin şirin olmaktan vazgeçer miydi?
Gururunu yerler altına alıp sevmezmiydi yarini?

Sana olan duygularımı döktüm kaleme.
Kelimeler ise saf duygularımın üzerine yorgan döktü.
Kelimeler hakikati örter.
Benim aşkımın derecesi ise hakikattir.
Bundandır bu aşkname değil.
Çoğu duygu hala bende gizli.

Ben aşka aşığım.
Aşk bana eğer aşık olursa.
Evren benim için aşkın yüzü olur.
Dünya benim için döner cennete.