Yetmiyor anlatmaya,
Hep sınırlandırılmış geliyor kelimeler
Ruhun seyahat halinde yükseklere
Sen çıkarken, ben küçülüyorum.
Seni her yerde konuşan benim
Seni beni susuyorsun.
Az geliyor kelimeler,
Anlatmaya Yetmiyor
Ben intihar ediyorum
Sen yok oluyorsun.
Oysa kokuna bile kıyamıyordum
O yok olmasın diye
Ne yıkıyordum ellerimi
Ne başka yere bakıyordu gözlerim
Sen baktın diye.
Özgürlüğüm kadar düşkündüm Sana
Bir kokun hapsederdi beni dünyaya
Bir gözlerin esir alırdı.
Boşluğuna bırakırdım kendimi,
Gelecekleri yok ederek.
Uzaklaşsam Senden, ölecekmişim gibi,
Kalsam yok olacakmışım gibisin.
Artık bakma gözlerime.
Gözlerimden büyüyüp,
Yüreğimden ufalanıyorsun.
(Sekiz-Haziran-İkiBinOnBir-13:00)
Nevin AkbulutKayıt Tarihi : 9.6.2011 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevin Akbulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/09/sinirlandirilmis-kelimeler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!