Sinir vardı.. Şiiri - Navruz Kaplan

Hikmeti miş meğer hışımına uğradım
İsyanla edecektim sen beni bırakmadın
Ufuk ben çizmiştim o senin hayelindi
Seni tek yenemedim yenildim gidiyorum

Yaralandım saracak kimse yok ki yanımda
Sinir beni tüketi bir de sen varsan ya
Silmek istedim ben korktum görmeycem
Umudum azalmıştı sinir benle yoldaştı

Sarmaş dolaş olmuştum arada sinir vardı
Bunca yıl ayrılmadı benle sinir kardeşdi
Yol ver ben gideceğim çıkma ki karşıma
Tükenmiş bir adamım bırak sinir yakamı

Sana dil dökecem fırsatı sen vermedin
Söz sana seveceğim siniri unutacam
Sen zalım avcısın ben de senin avınım
Öldüm dirildim artık bağışla belkide