- Zııııııır! (Yine kapı zili.)
- Hoş geldiniz. Buyrun.
(Salona geçilir, karşılıklı oturulur.)
- Nasılsın Nevin?
- Hiç sormayın.
- Hayırdır? (Kızın kolu sarılıdır.) Aaaaaaaa! N’oldu koluna?
- Sabahleyin köye kiraz toplamaya gitmiştik. Kiraz ağacı da bir yüksek ki, yani düşsen sağ kalmazsın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Haklısınız Kamuran Hanım, Ferdi'nin eline sağlık. :)
Siz sinir olup yazmışsınız ama ,okumak çok keyfliydi :)
Kâmuran hanımefendi,
Yazı ilgi çekici ve ben merkezli düşünen kimseleri, konuşurken söz tekrarı yapan insanları, -okurlarsa- uyarıcı olmuş.Yani ilginç ve yararlı bir diyalog...
Sorunuzun cevabına gelince,zaman zaman hepimizin karşısına çıkan böyle hastalıklı bir karektere kızarsanız haksız olursunuz.Fakat siz kızmamış ya da öfkenizi belli etmemişsiniz.Tebrikler...
Haklısın Kamurab Abla ::)))
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta