Sınır Çizilmiyor Şiiri - Galip Sinecikli

yine kendime susuyorken
bir kağıda konuşuyor kalemim
esmer bir yağmurun ertesini gösteriyorken zaman
buruşturup atıyorum
kendi yazmadığım bir hayatın dizelerini daha
çünkü
yazılmayanlara sınır çizilmiyor

yitmişliğimin içinde
sana var oluşumu haykırdığımı duyumsayacaksın
belki bir gün
ve
mavi bir gözyaşı süzülüverecek avuçlarının buzuna
belki o an beni anımsayacaksın
eğreti bir gülüş görüp
'Palyaço' diye haykıracaksın belki
belki
gerçekten ağlayacaksın
anlayacaksın
çünkü
özlemlere sınır çizilmiyor

çağırma beni turunç bakışlım
şeftali çiçeği kokuşlum
beni çağırma
gelişime dayanamazsın
ben
tüm yokluk zamanlarımda
yetim okşamalar
öksüz öpüşler biriktirdim sensizliğine dair
gelişimde hepsini sunarım
taşıyamazsın
çünkü
birikmişliklere sınır çizilmiyor

kayıp bir yolcunun
yitik bir adresi sorması gibi
izin ver arayayım seni
ve bulduğum gün
beni gülüşünle yuğ
tüm sensizlik günahlarımdan arındır
temizle
arıt
pakla
çünkü
sunaklarıma sınır çizilmiyor.

sen
hangi müziği dinlersen dinle
hep benim şarkımı duyacaksın
'sen imkansızsın, sensizlik imkansız, Aşk imkansız'

[email protected]