Aydınlık ile karanlığın sınırındadır hayat
Uzun zincirlerle bağlanmıştır insanlar kopmazlığa
Ansız bir parıltı gönlünüzde
Çeker sizi güneşin kavurucu sıcaklığına
Yıldızları bile söndüren fırtına
Alır götürür sizi karadeliklere
Geçer durursunuz sınırın iki yanına
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
