Aydınlık ile karanlığın sınırındadır hayat
Uzun zincirlerle bağlanmıştır insanlar kopmazlığa
Ansız bir parıltı gönlünüzde
Çeker sizi güneşin kavurucu sıcaklığına
Yıldızları bile söndüren fırtına
Alır götürür sizi karadeliklere
Geçer durursunuz sınırın iki yanına
Ne zaman ki kazanırsınız içgörünüzü
Koşulsuz kendiniz olursunuz her anınızda
Tanırsınız maskelerin altındaki gerçek insanları
Yalnız başınıza güçlenirsiniz hayata karşı
Kırar gidersiniz zincirleri yüreğinizdeki duyguların gücüyle
Sürekli mutluluğa giden kapının eşiğinden
Akarsınız arınmış su gibi dans ederek
Kayıt Tarihi : 12.2.2005 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Utku Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/12/sinir-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!