Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Şiir ve müzik ustası sevgili Ozan ŞİAR ağdaşan
Kutluyorum güzel şiirinizi ve derin bestenizi sevgili Aşık Şah Turna ŞAhturna usta kadın Ozanımız ile beraber...
Harami tutmuş yolları
Tarümar olmasın sevgi
Geçsin bütün okulları
Sınıfta kalmasın sevgi!
Nakarata:Kin, savaşlar çözmüş neyi
İnsanlık' Barış'la iyi.....
'Umut' notumuz pekiyi
Sınıfta KALMASIN Sevgi!
Yürekler üşümüş karda
'Ay ışımaz' gece darda
Çiçek açsın yaz baharda
Sararıp solmasın Sevgi
ŞahTurna arşa varasın
Güzel dünyayı sarasın
Aynada 'aşk-ı' tarasın
Saç başın yolmasın sevgi! ...
Söz ve Müzik: Ozan ŞahTurna (Barış Kadın Platformu) Aşık ŞAHTURNA
Beste ve yorum: Ozan ŞİAR Can
AĞDAŞAN ŞİRİN ŞAFAK Müzik Grubu
Su gibi temiz sevdanıza ve İnsanlık davanız sürsün daim.
Kutlarım muhteşem eserinizi sevgili değerli Halk Ozanlarımız Aşık ŞAHTURNA ( Büyük Kadın HAlk Ozan ŞAH TURNA) ve çağdaş Halk Ozanı Aşık ŞİAR Can üstatlar...
İki büyük ustayı ve iki büyük yüreği kutluyorum canı gönülden.
Güzellik, usrtalık, sevgi ve haykırış Şiarınız olmuş. Ne güzel. herkesin yüreği yetmez, herkesin direnci ve snatının gücü ve cesareti yetmez böylesine güçlü ve güzel eserler yaratmağa ve yılmadan haykırmağa insanlık adına, sevgi ve dostluk adına!
Kutluyorum ikiçınar ağacı üstadlarımız Halk Ozanları AŞIK ŞAHTURNA ve Aşık OZAN ŞİARCAN hocalarımızı...
Sevgiler, saygılar...
Harami tutmuş yolları
Tarümar OLMASIN SEVGİ
Geçsin bütün okulları
Sınıfta KALMASIN sevgi!....
Çok harika bir eseri tattırdığınız için size şükranlarımızı ve kalbi sevgilerimizi yolluyoruz değerli Ozan AŞIK ŞAHTURNA hocamız.
Yaşamım boyunca tüm bedenimde duyduğum ve büyük bir heyecanla soluduğum en güzel müstesna eserlerden biri idi. Belki de başlıcası. Zira, hem içerik ve hem de estetik olarak çok mükemmel ve harika eser! Sözcüklerin gücü yetmiyor büyüleyici eserinizin değerini tanımlama
ğa...İyi ki siz varsınız, İyi ki Yunus EMRE, NAZIM lar var..İyi ki sanatınıza ışık tutan ve yön veren ozan ŞİAR Can hocamız var!...
Kalbi sevgi ve saygılarımızı yolluyor, kutluyorum her iki büyük üstadımızı....:))))
YİNE MUHTEŞEM VE YİNE SANAT BAHÇESİN
DE BEZENMİŞ HARİKA BİR ESER ÖRNEĞİ DEĞERLİ ÜSTATLAR AŞIK ŞAHTURNA VE OZAN ŞİAR CAN HOCALARIMIZDAN...
KENDİNİZE ÖZGÜN BESTELERİNİZ, COŞKULU, KADİFE SESİNİZ, YORUMUNUZ, SAZINIZLA MESAJLI VE DOP DOLU ESERLERİNİZLE ÇAĞLIYOR TÜRKÜ PINARLARIMIZ...
SAYGILAR, SEVGİLER GERÇEK SANATIN TEMSİLCİLERİNDEN AŞIK ŞAHTURNA VE OZAN ŞİAR CAN ÜSTADIMIZA...
başarılar..z.zuhal saygın
Hep sevgiyi,barışı yazan anlatan ozanımıza selam olsun..
Sevgili üstadımız Ozan ŞAH TURNA Hanımefendi,
Hep dolu, mesajlı şiirleriniz ve nakış nakış işleyerek bestelediğiniz eserleriniz yürekleri ısıtmaktadır.
Avrupa'da ve pek çok dünya ülkelerinde saygın sanatınız ve haksızlıklara karşı onurlu duruşunuzla ve tutarlı çizginizle hep gurur duydu geniş Halk kitleleri sizinle. İyi ki, varsınız. Sizin gibi değerli üstatlarla karanlıklar ışıyacaktır dünyamızda...
Muhteşem yapıtlarınızı paylaştığım ve yorumladığım için onur duyuyorum sizinle ve seçkin eserlerinizle...
En derin sevgi ve saygılarımla efendim...
ŞİAR Can Sanatçı, yazar, öğretmen
www.siarcan.com
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta