Adı mı yok bu girdabın kayboluyor insanlık
Görünmeyen teller örülüyor örüyor güçler
Yok oluyor
Soykırımın insan insanı insan yapan değer
Yok oluyor onurlu yaşam
Sınıfta kaldın ey insan kaldın sınıfta
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
okula hiç başlamadı ki insanlık...
Kalbinin duyarlılığına saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta